Mów do niego łagodnie, bo słuch jest często ostatnim zmysłem, który zanika. Unikaj potrząsania nią, aby ją obudzić, preferuj czułość w postaci słowa lub pieszczoty.
Osłabione ciało: codzienne czynności stają się trudne
Energia słabnie do tego stopnia, że podniesienie głowy czy picie przez słomkę staje się niemożliwym wysiłkiem. Nie jest to oznaką cierpienia, lecz naturalnym procesem.
Skup się na komforcie: Ułóż osobę w wygodnej pozycji, dopasuj poduszki i pozostań przy niej.
Zamieszanie i niepokój: kiedy umysł się chwieje
Myśli stają się niewyraźne, dana osoba może sprawiać wrażenie, że rozmawia z osobami, których nie ma w pobliżu lub że przeszukuje swoje notatki. To pomieszanie może wydawać się zaskakujące, ale jest powszechne pod koniec życia.
Jak postępować?
Zachowaj spokój, mów łagodnie i przypomnij mu, kim jesteś. Spokój twojej obecności może ukoić te chwile niepokoju.
Nieregularny oddech: dźwięki, które niepokoją
Mogą wystąpić przerwy w oddychaniu, świszczący oddech lub nieregularny rytm oddechu. Dźwięki te, choć niepokojące, nie muszą oznaczać bólu.
Jak postępować?
Nieznacznie podnieś głowę lub delikatnie zmień pozycję osoby poszkodowanej. Zwilż jej usta i bądź blisko niej, aby okazać jej swoją uspokajającą obecność.
Izolacja emocjonalna: Kiedy więź wydaje się rozluźniona
Osoba może przestać odpowiadać, odwrócić się lub zamilknąć. To wycofanie może być postrzegane jako obojętność, lecz jest to normalny krok.
Jak postępować?
Bądź obecny, nawet w ciszy. Trzymaj go za rękę, rozmawiaj jeśli chcesz, nie czekając na odpowiedź. Czasami może zdarzyć się ostatni moment jasności umysłu, wykorzystaj go w pełni.
Funkcje organizmu zwalniają: mocz zmienia kolor
Wraz ze spadkiem nawodnienia organizmu, nerki zaczynają pracować wolniej. Mocz staje się ciemniejszy i może wystąpić utrata kontroli.
Jak postępować?
